மடையனவன் சலத்திலுள்ளே யிருந்தே னென்பான்

மாடுநிற்கும் யோகமல்ல வித்தையாச்சு

சடைவளர்த்தா லாவதென்ன கண்ணை மூடிச்

சாம்பவியென் றேயுரைப்பார் தவமில்லார்கள்”

மேல் உள்ள பாடல் மூலமாக அகத்தியர் கூற விளைந்தது யாது?

மேலும்

என் கண்ணீரோடு பேசுகிறேன்
சமாதிகளின் காணிக்கையில்
இரு சிலுவைகள் வாங்குகிறேன்
மரணப் புத்தகம் வாசிக்கிறேன்
யுகப் பூக்களிடம் கையேந்தி
ஒரு பாடையைக் கேட்கிறேன்
சிறு மின்மினியின் கடிதங்கள்
என்னவளின் சுவாசங்களில்
என் ஆத்மாவாய் பிறக்கின்றது
இருள்மயமான குருட்டு வானம்
என் கனவுகளின் கப்பலை
அருவிகளில் போட்டுப் போனது
குப்பை போல் கனாக்கள்
வயது முதிர்ந்த குகைகளில்
காற்றை தேடி அலைகிறது
கண்கள் எனது கைக்குட்டை
போலியான நியாபகங்களை
பொக்கிஷமாய் முத்தமிடும்
என் காதல் பேருந்து வந்தது
நீர் வீ ழ்ச்சி போல் இதமான
கவிதைகள் தந்து போனது
இதயத்தை நீ தரிசாக்கி
மீத்தேன் தயாரிக்

மேலும்

தற்காப்பின்
உச்ச நிலையே;
வீரமென
ஏதுமில்லை!
வெற்றித் தோல்வி
தொடரோட்டம்;
வசந்தமென
ஏதுமில்லை!
வினைப் பயனின்
அறுவடையே;
விதியென
ஏதுமில்லை!
தவறி செய்த
பிழையின் மொத்தம்;
தனியே தத்துவம்
ஏதுமில்லை!
ஓருயிராகிட
ஈருடல் வாதை;
காதலென்று
ஏதுமில்லை!
மாடுகள் போல்
நிதம் ஓட்டிடும்
ஆசை;
மடிந்தால் வாழ்க்கை
ஏதுமில்லை!
கழிந்திடும் நாட்களுள்
களித்திடும் நொடிகளே;
ஆயுளென
ஏதுமில்லை!
ஏழாமறிவாய்
மனிதம் ஏற்றிடு;
உன்னதமிங்கு
ஏதுமில்லை!
எளிய சொற்களில்
உணர்ச்சிகள் கொட்டிடு;
இலக்கியம்
வேறேதுமில்லை!
மரபின் பாதையில்
மடமைகள் விலக்கிடு;
பண்பாடிங்கு
ஏதுமில்லை!
பெற்றது மண்ணிடம்.
கற்றது வலியி

மேலும்

நமக்கான வாழ்க்கையை . . .
நாம் வாழ நினைக்கும் போதுதான் ,
உலகத்தின் கண்கள் விழித்து கொள்கின்றது . . !

எதை பேசி வாழ்க்கையை புதைக்கலாம் - என்று
காரணம் தேடுவதற்காக . . ! !

Written by JERRY

மேலும்

என்
கவிதைகளென்பது
காதலெனும்
அகிம்சை போரில்
உன்னிடம்
தோற்றுப் போக
நான் செய்த
பிரயத்தனங்களை தவிர
பிறரின் பிதற்றல்கள்
போல் பச்சை
பொய்களல்ல...!
**********


நாள்தோறும்
உன்
பெயர் ஒன்றையே
மந்திரம் போல் உச்சரிக்கும்
என்
இதயத்துடிப்பை
வெறும்
"லப் டப்" என்றிடும்
இவர்களுக்கா
புரிந்துவிடப் போகிறது
என் காதலின்
தீவிரம்?!
**********


மருத்துவர்
கொடுத்த
விட்டமின்
மாத்திரையில்
உன் வட்ட
முகத்தினையும்
கிழவியடித்திடும்
வேப்பிலையில்
உன்
கூந்தலின் தீண்டலையும்
காட்டிடும்
காதல் தீவிரம்!
**********


தீவிரமாய்
சண்டையிட்டு
விலகிச்சென்று
மறுநாளே
"என்னோடு பேசாதே!" என
கு

மேலும்

காதல்
சிலருக்கு விளையாட்டு
சிலருக்கு வலி
சிலருக்கு ஒளி
சிலருக்கு சிற்றின்பம்
சிலருக்கு பேரானந்தம்
சிலருக்கு ஏமாற்றம்
சிலருக்கு கௌரவம்
சிலருக்கு பொழுதுபோக்கு
சிலருக்கு உயர்வு
சிலருக்கு தாழ்வு
சிலருக்கு புனிதம்
பலருக்கு வாழ்க்கை
இந்த வரிசையில்
என் காதல் உனக்கு எது...?

மேலும்

இதழோடு இதழ் சேர்த்து
புது வேகம் நீ ஏற்று!
விரலோடு விரல் கோர்த்து
சுக ராகம் நீ மீட்டு!
கடைவிழியின் கனிவுகளில்
நீள்காயம் நீ ஆற்று!
தவமிருந்த விடியலிதின்
வெள்ளியென வந்தவளே
அர்த்தசாம வேளையிலும்
அகலெனவே துலங்கவா!
வறண்டுவிட்ட
பாலையிதை
சோலையாக்கும்
புதுப்புனலே
கோடை இவன் காணாமல்
கார்க்குழலால்
போர்த்த வா!
நேற்றுவரை என் வானை
மூடி நின்ற பனி மூட்டம்
கதிரொளியாள்
உன் வரவால்
மழைக்குளிராய்
தேய்கிறதே!
கற்பாறை கோட்டையென
நான் செய்த ஓர் மனது
மகிழம்பூ இதழ்களென
உன் வழியில் உதிர்கிறதே!
சிற்றிடையின்
நளினம் போல்
சேர்த்து வைத்த
ஆசையெல்லாம் சொல்ல ஒரு மொழியின்றி கூறாமல் சாகிறதே!
வேற

மேலும்

உன்
அரும்பு பல்வரிசையின்
ஒளிச்சிதறலில்
சிதைந்த நொடி
எனக்குள்
படைக்கப்பட்டதே
உனக்கான
என் உலகங்கள்!
**********

நீ
சிந்திவிட்டு போன
புன்னகையை எல்லாம்
சிறுக சிறுக
சேமித்ததால்
பெரும் கடன்காரனாகி
நிற்கிறேன்
காதலில்!
**********

"நீ பொய் பேசும்
கவிதைக்காரன்
என்பதால் உன்னை
பிடிக்கவில்லை" என்ற
உன் கண்கள்
சொல்லி சென்றது
நீதான்
என்னை விட
பெரிய பொய்க்காரி!
**********

பக்கம் பக்கமாய்
எனை படித்து
முடித்த பின்பும்
"ம்...உங்களபத்தி
சொல்லுங்க" என்று
கேட்க
எப்படித்தான்
மனசு வருகிறது
உனக்கு?
**********

மலர்த்தேகம் தீண்டி
யுகத்தாகம்
தீர்க்கத் துடிக்கும்
மழைக்கு குடை

மேலும்

மூவண்ண கொடியை
கருப்பு வெள்ளை
இரு வண்ணமாக்கி
இரு கண்ணில் காட்டியவளே

காரணம் இதுவோ
தேசப்பற்று கொண்ட நான்
உன் மீது
நேசப்பற்று கொள்ள

நீ
காஷ்மீர் சென்றால்
இமயம் குனிந்து பார்க்கும்
கண்ணியா குமரி சென்றால்
கடலும் எழுந்து பார்க்கும்
யார் இந்த கண்ணியா குமாரி என்று

அவள் எல்லையில்
நடந்தால் சேலையில்
தீவிரவாதமோ விறகாகும்
காதலெனும் சூளையில்

உன்னை
கண்டபின் தான்
தெரிந்தது
அன்னம் அழியவில்லை என்று

இனியவளே
நீ கடித்து துப்பிய
கரும்பு
எரும்புக்கு
விருந்து

நீ கடித்த மிளகாயை
குழம்பில் போடாதே
இனித்துவிடப் போகிறது

வள்ளுவரின்
ஒன்னரை அடி
நடையை வ

மேலும்

வானம் பொழிந்தால்
வாழும்...
பொய்த்தால் வீழும்...
பொட்டல் காடாய்
எம் வாழ்வு!
நீர் பட்டால் துளிர்க்கும்...
இன்றேல் இறக்கும்...
பச்சை தளிராய்
எம் வாழ்வு!
தூக்கும் துக்கமும்
இடும் போட்டி
தூக்கம்
இடைவெளி நிரப்பிடுது!
பண கொட்டமடித்திடும்
பெருங்குடியே!
எம் பட்டினி
தீர்வதெப்போது?
ஒன்பதாயிரம் கோடி
பத்தாயிரம் கோடி
ஏய்த்த வழக்கில்லை!
வாங்கிடும்
ஒன்பதாயிரம்
பத்தாயிரம்
கடனதிலும்
பைசா பாக்கியில்லை!
நாமம் போடும்
பெருந்தொழிற்
முதலைகள்
மறுகை அரசே
நீட்டிடுது!
வயிறு நிறைக்கும்
புண்ணிய தொழிலிதை
மானியந்தானே
நடத்திடுது!
இடக்கை வாங்கி
வலக்கை விற்கிறான்
உருப்படி
இருபது இலாபம்
அவனு

மேலும்

நீ யாரென்று
எனக்கு தெரியாது!!!- நாம்
பழகவுமில்லை, விலகவுமில்லை - இருந்தும்
ஏதோ ஓர் பிரிவு -உன்
மறைந்த செய்தி கேட்டு......

வரிகளின் வார்த்தைகளில்
வாழ்த்து வாங்கிய என் கவிதை வரிகள்
ஏனோ என்னை அறியா கண்ணீருடன் விரிகிறது.......
உன் கடைசி நிமிட கதறலை எண்ணி

பெண்மை போற்ற - பெண் சிறக்க
பெண்ணை போற்றி பாட்டமைதான்
பெண்ணை தெய்வங்கள் என்றதாலோ
உன் போன்ற தெய்வங்களை உருவாக்க துடிக்கிறது
பாரதி நேசித்த இப்பூவுலகம்......

அகிம்சை வழி சுதந்திரம் பெற்றதாலோ
இன்னும் நமை அமைதி பேதைகளாக்கி
பாவிக்க சொல்கிறது தேசம்......
அகிம்சை வழி வந்த காந்தியும்
இக்கொடுமை கண்டு - சூலம் ஏந்தி நின்ற

மேலும்

உன் இருவரி இடையினில்
இதழ்களின் வளைவினில்
இருப்பதெல்லாம் யார்?
நான்! நான்! நான்!
உன் வல்லின மெய்யினில்
வாலிபத் திமிரினில்
வாழ்வதெல்லாம் யார்?
நான்! நான்! நான்!
தென்றல் தீண்டிப் போகும்
பசு நாற்றாய் கவிழும்
உன் விழிகள்!
ஒரு நொடி பாட
ஆறா? நூறா?
இல்லை மொழிகள்!
நெஞ்சில் கொஞ்சிப்
போகிடும்
மிஞ்சியின் புலரலில்
என் லயங்கள்...
பேசாமல் பேசிடும்
பார்வைகள் எட்டா
அதிசயங்கள்!
பொய்மான் வேட்டையில்
மரித்தே போனது
மழலை மொழியினில்
ஒரு சிணுங்கல்...
உன் கைவரி ரேகையில்
கைவளைச் சாயலில்
உள்ளதெல்லாம் யார்?
நான்! நான்! நான்!
நீ உறிஞ்சிடும்
கோப்பையில்
முறித்திடும் சோம்பலில்
உறங்குதடி என் காத

மேலும்