கலைவாணன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : கலைவாணன் |
இடம் | : நாமக்கல் |
பிறந்த தேதி | : 20-Mar-1993 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 25-Oct-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 306 |
புள்ளி | : 46 |
கட்டிட பொறியியல் பயின்றவன்' வேலையில்லா பட்டதாரி' கொங்கு தமிழன் நான்' தமிழின் மீது அதீத பற்று கொண்டவன்' உண்மை அன்பிற்காய் என் உயிரையும் தாரைவார்க்க தயங்காதவன் நான்'
ஆண்டின் இறுதி
நாள்தனிலே மாண்ட
என் இன்பங்களோடு
எதிர்நோக்கி நிற்கிறேன்
அனுதினமும் உன்
நினைவிலே மாண்டு
போகவே....!!
எவரின் மீது
கொண்ட கோபமோ
தெரியவில்லை இந்த
ஆண் கழுதை மனம்
போன போக்கிலே
அப்பாவி பார்வை
காட்டி என் மனதை
கனக்கச் செய்து கடந்து
போகிறது தாய், தந்தை
பறிகொடுத்த முகவரி
அறியா மழலை போல....!!
உயிரே
நீயில்லா
என் தனிமை
உலகம் நிசப்தமாய்
நகருதடி....!!
எந்தன் விழியில்
வழியும் ஒவ்வொரு
துளி கண்ணீரிலும்
பல ஜென்ம வலிகள்
உள்ளதடி பெண்ணே....!!
என் தாய் தந்த
உயிரை ஒரு
நொடியேனும்
தாளாமல் உனக்காய்
துடித்திட விட்டாய்,
உந்தன் மடி சேரும்
நாள் தனை எண்ணியே
உன் நினைவுகளிலே
என் இரவு, பகல்
யாவும் நகருதடி....!!
தன்னில் கரு
உதித்த கணமே
கனவுகளில் என்னை
கட்டி அனைத்து கொஞ்சி
பேசியவள், கருவறையில்
எந்தன் வளர்ச்சியை நாளும்
தொட்டு ரசித்தவள்,
நான் உறக்கம் கலைத்த
இரவுகளிலும் எனை எண்ணி மகிழ்ந்தவள், நான் இவ்வுலகில்
பிறவி எடுக்க உயிர் வலி
கொண்டு மறுபிறவி
எடுத்தவள், என் உயிரிலும் உதிரத்திலும் கலந்த
"ஆத்ம ஜீவனே"
உனை எழுத வார்த்தைகள் எதுவுமில்லை இதை தவிர்த்து "அம்மா"
இப்படி நாம் காதலிப்போம் !!
******************************************
இறைவனுக்கும் இயற்கைக்குமான இறுக்கம் போல,
கவிஞர்களுக்கும் கற்பனைக்குமான உறவு போல,
இதழுக்கும் முத்ததிற்குமான பிணைப்பு போல,
விரலுக்கும் விசைப்பலகைக்கும் உள்ள தொடுதல் போல,
பெண்மையின் நாணமும் ஆண்மையின் பலமும் சேர்ந்த கலவைபோல,
கூந்தலுக்கும் அவன் சூட்டி விட அவள் சூடிக்கொள்ளும் பூக்கள் போல,
மாசுகள் கலந்து பெய்யும் மழைத்துளியை அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ளும் பூமி போல
நீரால் தணியும் தாகம் போல,
கண்ணுக்கும் கண்ணீருக்கும் உள்ள நட்பு போல,
இரவுக்கும் உறவுக்குமான நெருக்கம் போல,
எரிந்து கருகியபின்னும் மிச்சமாகும் எலும்பை
அன்பே!!
உன்னோடு சேர்ந்து
வாழ முடியாத
நாட்களை
எண்ணி,
வருட இறுதியில்
அனுப்புகின்றேன்
எந்தன்
கண்களில்
கண்ணீராக...!!
வறுமையில் காதல் ...அழகிலும்
அழகு ..!!
உண்மையில் கண்ணீர் துளியில்
சந்தனத்தை கரைத்ததைப் போல....
மதில் சுவரெல்லாம் ஒன்று மில்லை ..
ஐந்தடி விட்டம் கொண்ட அந்த
வட்டமான ஓலைக் குடிசை தான் .
அவர்களின் மாடமாளிகை ..!!
இவர்கள் நிச்சயம் வினோத மனிதர்கள்
இரவெல்லாம் விரதம் பிடிப்பார்கள் ,கேட்டால்
அந்த வீட்டில் வருஷமெல்லாம் கார்த்திகையும்
மார்கழியும் மட்டும் தானாம்....!!
அட..இந்த குடிசை மாளிகையின் காவலாளிகள்
இரண்டு வெள்ளாடும் அப்படித் தானாம்..
இவர்கள் விசுவாசம் ஏனோ சரித்திரத்தில்
இடம் பெறவில்லை ..!!
மாளிகையின் சமயலறையில் அவளும் ;
வரவேற்பறையில் அவனும்; இடையில்
நாம் மடிந்தாலும்
நம் காதல் மடியாது
காதலின் நினைவுகளை
காலங்களும் அழிக்காது
நாம் வாழ்ந்த காலங்களின்
அந்த அழியாத
நினைவுகளை
நம் கல்லறையில்
கல்வெட்டுகளாய்
பொறிக்கலாம்
வரும் தலைமுறைகள்
வாசித்து
நம் காதலை வாழவைக்கும்.
உண்மைக் "காதல்" அழிவதில்லை
காதலோடு
ஏனோக் நெஹும்
அன்பே!!
நான் செல்லும்
பாதை எங்கும்
உன் பிம்பம்
எந்தன் கரம்
பிடித்து நகர்வதாய்
எண்ணியே
நடக்கிறேன்
தினந்தோறும்....!!
அவன் நினைவுகள் ..!!
******************************
உந்தன் நினைவுகள் எனில் கூர்வாளாய் இறங்குதடா
---கொஞ்சம் தள்ளிப்போ
நினைவால் எனை கிள்ளாது
கேட்டுப்பார் ஆடவன் உன்னை நினைக்கும்
-----ஒவ்வொரு நொடியும் எத்தனை ரணமாய்
வலிக்குமென்று காதலில் தோற்றுப்போனவளிடம்
உனக்கென்று தந்த உள்ளம் மட்டும்மல்ல
---உடலும் எனை ஏளனமாய் பார்க்கையில் - ஐயோ
என் இதயமும் வெடித்து சிதறுதடா ..!!
தனிமை கவிஞர்க்கு கவிதையினை அள்ளித்தருமாம்
--காதலில் அது காமம் தருமென்று அறியாது போய்விட்டேனே
இன்றோ மரணத்தின் சுவையை என்விழி வழியே காண்பித்து செல்கிறது
நான் ரசித்த அவன் தீண்டலும் தூண்டலும்
--