சௌந்தர்யா - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : சௌந்தர்யா |
இடம் | : சென்னை |
பிறந்த தேதி | : |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 24-Jul-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 334 |
புள்ளி | : 68 |
விரட்டி விரட்டி பிடிக்கிறேன்
என் கனவை
அது கறைந்து கறைந்து போகிறது
என் கண்ணீரால்...
நீ என் கனவாகிவிடாதே!!!
நாம் மடிந்தாலும்
நம் காதல் மடியாது
காதலின் நினைவுகளை
காலங்களும் அழிக்காது
நாம் வாழ்ந்த காலங்களின்
அந்த அழியாத
நினைவுகளை
நம் கல்லறையில்
கல்வெட்டுகளாய்
பொறிக்கலாம்
வரும் தலைமுறைகள்
வாசித்து
நம் காதலை வாழவைக்கும்.
உண்மைக் "காதல்" அழிவதில்லை
காதலோடு
ஏனோக் நெஹும்
அன்னையின் அன்போ
அழகான வெளிப்பாடு
அருமைமிகு கன்றின்
அரும்பசிக்கு காட்டுது
அமுதாய் சுரந்திடும்
அதன்மடிப் பாலை
அளவின்றி குடித்திட
அன்போடு ஊட்டுது !
அழகான படத்தினால்
அனைவரும் அறிவது
அன்னையின் அன்பிற்கு
அகிலத்தில் இணையேது !
அவருக்கும் ஈடுண்டோ
அட்சய பாத்திரமன்றோ
அணுவளவும் மாறாது
அள்ளித்தரும் அன்புமே !
அனைவரும் உணர்ந்திடுக
அடிமனதில் வைத்திடுக
அன்புடனே இருந்திடுக
அன்னையை காத்திடுக
அரவணைத்து சென்றிடுக
அனுதினமும் வணங்கிடுக !
( படம் உதவி : என் . மனோகர் )
பழனி குமார்
ஒவ்வொரு திருமணத்திலேயும்
ஏதோ ஒரு இதயம் உடைக்கபடதான் செய்கிறது !!
ஒரு பெண் சிரிக்க
ஒருத்தி கண்ணீர் சிந்தத்தான் செய்கிறாள்
ஒரு பெண் கனவுகளை சுமக்க
ஒருத்தி கனவுகளை காற்றில் கரைக்கிறாள்
ஒரு பெண் திருமதியாக
ஒருத்தி விவாகமே பொய் என்கிறாள்
ஒரு பெண் மருமகளாக
ஒருத்தி மகளாகவே இருந்துவிட தீர்மானிக்கிறாள்
ஒரு பெண் வாழ்வை துவங்க
ஒருத்தி அதை முடித்து கொள்ள துணிகிறாள்
ஒரு பெண் எதையும் அறியாது வாழ்ந்து கொண்டிருக்க
ஒருத்தி எல்லாம் அறிந்தும் புது வாழ்வை கைகொள்ள யோசிக்கிறாள்
இருப்பக்கதின் கதாநாயகனோ
தூசி படிந்த பரணின் மூலையில் புத்தகத்தை எரிந்து விட்டு
தான் கதாநாயகனாகவே வாழ்ந்து
எப்போது புரிந்து கொள்வாய்
என் காதல் ரணங்களை...
தினமும் கழுவில் ஏற்றிக்கொண்டு தான்
இருக்கிறேன் என் இரவுகளை...
உன்னை தேடித்தவிக்கும் என் கண்கள்
ஓய்வெடுக்க மறுக்கிறது...
மனமோ! பிதற்றிக்கொண்டு தான் இருக்கிறது...
உண்ட மயக்கம் அல்ல உறங்குவதற்கு!
கண்ட மயக்கம் அல்ல கவி பாடுவதற்கு!
சென்ற மயக்கம் அல்ல இளைப்பாறுவதற்கு!
ஏதோ ஒரு மயக்கம் உன்னை தேடித்தேடி...
உன்னை காணாமல் உறங்க..
ஏனோ ஒரு பயம்!
எங்கே என் இதயம் நின்று விடுமோ என்று!...
ஏமாற்றி செல்கின்றன ஒவ்வொரு விடியலும்
எப்போது வருவாய் நீ
என் சுவாசக்காற்றை...
புகைப்படம்
ஒவ்வொரு திருமணத்திலேயும்
ஏதோ ஒரு இதயம் உடைக்கபடதான் செய்கிறது !!
ஒரு பெண் சிரிக்க
ஒருத்தி கண்ணீர் சிந்தத்தான் செய்கிறாள்
ஒரு பெண் கனவுகளை சுமக்க
ஒருத்தி கனவுகளை காற்றில் கரைக்கிறாள்
ஒரு பெண் திருமதியாக
ஒருத்தி விவாகமே பொய் என்கிறாள்
ஒரு பெண் மருமகளாக
ஒருத்தி மகளாகவே இருந்துவிட தீர்மானிக்கிறாள்
ஒரு பெண் வாழ்வை துவங்க
ஒருத்தி அதை முடித்து கொள்ள துணிகிறாள்
ஒரு பெண் எதையும் அறியாது வாழ்ந்து கொண்டிருக்க
ஒருத்தி எல்லாம் அறிந்தும் புது வாழ்வை கைகொள்ள யோசிக்கிறாள்
இருப்பக்கதின் கதாநாயகனோ
தூசி படிந்த பரணின் மூலையில் புத்தகத்தை எரிந்து விட்டு
தான் கதாநாயகனாகவே வாழ்ந்து
தமிழன் என்பதில் பெருமைஎன்றால்...
மொழியால் பிரிவினை வருமன்றோ...
இனமும் குலமும் தவறென்றால்...
மொழியின் பிரிவினை முறைதானோ???
கருப்பனும் சிவப்பனும் பிறந்தாலும்...
இறப்பினில் மாற்றங்கள் கண்டதுண்டோ???
இந்நியதியை ஏற்றவன் மேல்ஜாதியாவான்...
இதை ஏற்க்க மறுப்பவனே கீழ்ஜாதியாவான்...
மானிடன் தானே நாமெல்லாம்...
மொழியும் இனமும் பிரிவன்றோ???
தமிழன் என்ற சொல்தவிர்த்து
நான்-மனிதன் என்று உரைத்திடுவோம்...! :)
செம்மொழியாம் தமிழ்மொழியும் அகற்றிடட்டும்...
எம்மொழியான் எம்நாட்டன்எனும் வேற்றுமையை...
செம்மொழியாம் தமிழ்மொழியும் மறந்திடட்டும்...
தீண்டாமை எனும் பெரு
சங்கார தூதனும்
ஒரு முறை கலங்கி கண்ணீர் வடித்திருப்பான்
தன் பணியை துவங்க !!
தமக்கையின் பிரிவு
என்னவென அறியாது
விளையாட அழைத்த
முத்துமணியை பார்த்து !!
சங்கார தூதனும்
ஒரு கணம் கதறி அழுத பின்
தன் பணியை முடித்திருப்பான் !!
பெற்ற வயிற்றின்
வேதனை ஓலத்தை
பேரோசையாய் கேட்டப்பொழுதில்!!
சங்கார தூதனும்
ஒரு முறை துடித்துடிதிருப்பான்
தன் பணியின் பயனை கண்டு !!
மருத்துவர்களும் செவிலி தாய்களும்
நினைவுகளை மட்டும் ஏந்தி
தலைகுனிந்து அழுது கடந்தபோது !!
சங்கார தூதனும்
ஒரு முறை மௌனித்து துக்கித்திருப்பான்
தன் பணியை ஏன் பெற்றோமென்று !!
இந்த சின்ன மயில்
புன்னகையின் எல்லையி
கவிதை எழுத பேனாவை
எடுக்கும் போதெல்லாம்,
கைக்குட்டையும் சேர்த்து
எடுக்க வேண்டி இருக்கிறது !
கண்ணீரை துடைப்பதற்கு...
உன் மனைவித் தலையில்
அப்பளம் நொறுக்கினாய் ரசித்தப்படி !!
நொறுங்கியது என் இதயமும்
என்று அரியாததெப்படி??
காணப்படாத அருந்ததியை காட்டினாய்
உன் துணைவிக்கு !!
கானல் நீராய் ஏன் நீ மாறி போனாய்
பாவி எனக்கு!!
காசி ராமேஸ்வரம் போவதாய்
உன் மச்சினனிடம் சொல்லி சென்றாய் விளையாட்டாக!!
பாதாளத்திற்கே கொண்டு சென்றாய் என் வாழ்வை
உன்னை காதலித்ததன் பயனாக !!
பசுன்னெய் ஊற்றி, தீ வளர்த்து
சத்தியம் செய்து திருமணம் உனக்கு !!
முகனூலில் இவைகளை கண்டதால்
காதல் விவாகரத்து எனக்கு !!
சாஸ்த்திரங்கள் சம்பிரதாயங்களாம்!!
கண்களில் வலி இல்லாமல்
புன்னகையில் குறைவில்லாமல்
புகைப்படத்திற்கு இசைந்தப்ப
ஒவ்வொரு பயணமும்
நீயும் நானும்
கைக் கோர்த்து
நடந்ததையே
நினைவுப் படுத்துகிறது
என்ன செய்வேன் நான் !!
ஒவ்வொரு பாடலும்
நீயும் நானும்
காதல் செய்த
நாட்களையே
நினைவுப் படுத்துகிறது
என்ன செய்வேன் நான் !!
ஒவ்வொரு இரவும்
நீயும் நானும்
ஒன்றாய் பேசி சிரித்த
நாட்களையே
நினைவுப் படுத்துகிறது
என்ன செய்வேன் நான் !!
எண்ணிலடங்கா
கவிதை குழந்தைகளை
என்னால் பிரசவிக்க செய்த
என்னில் அடங்கா
என்னவளே........
பெண்ணினமென்றால்
குழந்தைகளை பெற்றெடுப்பர்...
நீ ஒருத்தி மட்டும்தான்
கவிக்கு ஆன் பட்டனை போட்டு
கவிதைகளை பிரசவிக்க வைத்து
எனை கவிஞனாக்க முயற்சிக்கிறாய்....
அதனால்தான்
எனது ஒவ்வொரு கவிதைக்கும்
உனது பெயரையே முகவரியாய்
சூட்டி மகிழ்கிறேன்...
ஒவ்வொரு கவிதைக்கும்
ஒரு கரு தேவை....
என் காதல் குரு
நீயானதால்
இடைவேளையின்றி
இடைவெளியின்றி
கருத்தரித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்....
இந்த காதல் மழலையை
கவி மழையாய்
மாற்றிய பெருமை
உன்னையே சாரும்...
நான் பிரசவ தாய்
நீதான் அன்பே
என்னுள் கவிதைகளை பிரசவித்