manikandan sugan - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : manikandan sugan |
இடம் | : SN சாவடி கடலூர் |
பிறந்த தேதி | : 23-Jun-1991 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 03-Jan-2013 |
பார்த்தவர்கள் | : 988 |
புள்ளி | : 192 |
தமிழ் இலக்கிய தாயின் கருவரையில் கருவாக உற்றிருக்கும் கரு நான்
email: sugancud@gmail.com
காட்சிப் பிழைகள் - 26
-----------------------------------
நான் வாழ்வதற்கு இப்போதைய,
உன் மௌனம் போதுமாயிருக்கிறது...
என்னை பட்டாம்பூச்சி
என முன்பு சொல்லி,
பின்பு சிறகொடித்தாய்...
நீ தீர்மானி - என்
மரணத்தையாவது...
உன்னால் சிலுவையில்
முக்காலமும் அறையப்பட்டவன்
நான்...
உனக்காக உதிர்ந்தது கஸல்கள்
மட்டுமல்ல - நானும் தான்...
உனக்கான முத்தங்கள் இன்னும்
என் உதடுகளில் ஈரம் காயாமல்
மண்டியிட்டு மடிகிறது....
முன் எதையும் விட, பிடித்திருக்கிறது
இப்பொழுதுகளில் நீ என்னை வெறுப்பதை...
தேடி கொண்டிருக்கிறேன்
உன்னையல்ல - என்னை...
அவஸ்தைகள்
அர்த்தமற்று காத்திருப்பதில் அல்
கட்டறுக்கும்
வார்த்தைகளுக்கு
கடிவாளமிடும்
இந்திர ஜாலம்!!
தெரியாத
விடைகளுக்கான
சினேகபூர்வ
சின்னம்!!
உலக காதல்_
தோல்விகளின்
ஒட்டுமொத்த
ரகசிய அழுகை!!
ஊமைகளின்
வேதனை
உணர்ந்த
வேதாந்தம்!
என்னை
எனக்கே
அறிமுகப்படுத்தும்
தியானமண்டபம்!!
முத்தங்கள்
பெறத்தெரிந்த
முற்போக்கு
சிந்தனையாளன்!!
அறிவாளியாய்
காட்டிக்கொள்ளும்
முட்டாளின்
அஸ்திரம்!!
அறிவாளியின்
நினைவுகளை
சலவைசெய்யும்
நீள் நதி!!
ப்ரியமான
கோபத்தில்
போட்டுக்கொண்ட
வேடம்!!
ரசனையில்
ஒட்டிக்கொண்ட
ஓர் வகை
மரணம்!!
என் உனதான!!
நிபந்தனையற்ற
நினைவுகளின்
புத்தக அறை!!
இப்படித்தான்
வகுத
மோடமான வானிலை என்னில்-வித்யா
வறண்ட நாட்களிலெல்லாம் வானிடம் கையேந்தி மழை யாசிக்கும் மனம், சற்றே பலத்த மழையில் இதமான சூர்யோதயம் யாசிக்கிறது.மகரந்தங்களில் ஊஞ்சல் காட்டி ஆடும் பருவக் கனவுகள் காதல் தேடலிலே முடிந்து போகின்றன...அதையும் மீறி பட்டுப்பூச்சியின் தேன் தேடலாய் பொருளாதாரத் தேடல்...
தேடிக் களைத்தப் பின் திரும்பிப் பார்க்கும் போது பாதைகள் மட்டுமே மிச்சமிருக்கிறது..பயணங்கள் கரைந்து கால்தடம் தொலைந்து.... விவரம் தெரியாப் பருவத்தில் பொன்வண்டினைத் தீப்பெட்டிக்குள் அடைத்து வித்தைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த சக நண்பனிடம் தெருவில் விளையாடியபோது இல்லாத உணர்வு நீண்ட கால சந்திப்பின் போது அதே தெருவில்
மோடமான வானிலை என்னில்-வித்யா
வறண்ட நாட்களிலெல்லாம் வானிடம் கையேந்தி மழை யாசிக்கும் மனம், சற்றே பலத்த மழையில் இதமான சூர்யோதயம் யாசிக்கிறது.மகரந்தங்களில் ஊஞ்சல் காட்டி ஆடும் பருவக் கனவுகள் காதல் தேடலிலே முடிந்து போகின்றன...அதையும் மீறி பட்டுப்பூச்சியின் தேன் தேடலாய் பொருளாதாரத் தேடல்...
தேடிக் களைத்தப் பின் திரும்பிப் பார்க்கும் போது பாதைகள் மட்டுமே மிச்சமிருக்கிறது..பயணங்கள் கரைந்து கால்தடம் தொலைந்து.... விவரம் தெரியாப் பருவத்தில் பொன்வண்டினைத் தீப்பெட்டிக்குள் அடைத்து வித்தைக் காட்டிக்கொண்டிருந்த சக நண்பனிடம் தெருவில் விளையாடியபோது இல்லாத உணர்வு நீண்ட கால சந்திப்பின் போது அதே தெருவில்
பள்ளி பருவத்தில்
துள்ளிக்குதித்த காலத்தில்
எண்ணிலடங்கா தோழியர்
அதிர்ஷ்டசாலி நானல்லோ.....
என்ற பேராசையில் நான்....!!
காலடி வைத்தேன்
கல்லூரியில்
ஆயிரம் நட்புகள்
மூன்றாண்டுகள் இன்பமாய் சென்றது
கொடுத்து வைத்தவள் நானன்றோ.....
என்ற இன்பக்களிப்பில் நான்....!!
பணியில் சேர்ந்தேன்
அதிக வேலைச்சுமை
தோழிகளின் நினைப்பும் இல்லை
எப்போதாவது ஒருநலம் விசாரிப்பு....
முகங்கள் மறைந்தது
முகவரி மட்டும் கையில்
நட்பின் சாயம் போவதாய்
உணர்ந்துகொண்டிருக்கிறேன்......!!
கவிஞன் 1
வறுமைக்கு தோழன் ஆயினும்
வார்த்தைகளில் வள்ளல்
கவிஞன் என்று பேர்
கற்பனை அவனுக்கு தேர் !
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
உன் புன்னகை ஒரு கவிதை 2
கண்ணிரண்டில் காதல் பக்கங்கள் விரிய
கன்ன குழிவினில் கவிதை ஒன்று மலர
நீ சிரிக்கும் போது
கலைந்து வந்து காதோர கூந்தலிழை
இதழ் ஓரத்தில் வந்து நன்றி நவிலும்
உன்
புன்னகை ஒரு கவிதை .!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
சிந்தும் மாதுளை முத்துக்கள் 3
அவள்
சிரி
புல்லின் பனித்துளியும்
சூரியனும் இனைந்து
வைர முத்தாக்கி பரிசளித்தது
உனக்கு நெற்றி பொட்டிட...
அகிலம் சுற்றி
அழகான அருவின்
ஊற்றை அள்ளி வந்தாய்
பரிசல் இல்லாமல்
என் முகத்தில் தெளிக்க
உன்னை நான் துரத்த
நீ விளையாட்டை ஒட....
கண்கள் கலங்கி
கண்ணீரோடு காணப்பட்ட
நட்சத்திரங்கள்,
ஒளி இழந்து மண்ணில் விழுந்தன
வானம் வேண்டாம் என்றதால்
உன் ஒரு பொட்டு மூக்குத்திகாக.
மூங்கில் காற்றும்
மூலிகை வாசமும்
மான்குட்டி நடையும்
பனித்துளி இதழும்
மருதாணி வண்ணமும்
கை ரேகை தீர்ந்தும்
கைவிரல் தீண்டவே....
உந்தன் வெள்ளி கொலுசு
என்னால் சத்தமிடுகையில்
வெட்கப்படும் பூமியியையும்
ரசிக்கும் வானத்தையும
புல்லின் பனித்துளியும்
சூரியனும் இனைந்து
வைர முத்தாக்கி பரிசளித்தது
உனக்கு நெற்றி பொட்டிட...
அகிலம் சுற்றி
அழகான அருவின்
ஊற்றை அள்ளி வந்தாய்
பரிசல் இல்லாமல்
என் முகத்தில் தெளிக்க
உன்னை நான் துரத்த
நீ விளையாட்டை ஒட....
கண்கள் கலங்கி
கண்ணீரோடு காணப்பட்ட
நட்சத்திரங்கள்,
ஒளி இழந்து மண்ணில் விழுந்தன
வானம் வேண்டாம் என்றதால்
உன் ஒரு பொட்டு மூக்குத்திகாக.
மூங்கில் காற்றும்
மூலிகை வாசமும்
மான்குட்டி நடையும்
பனித்துளி இதழும்
மருதாணி வண்ணமும்
கை ரேகை தீர்ந்தும்
கைவிரல் தீண்டவே....
உந்தன் வெள்ளி கொலுசு
என்னால் சத்தமிடுகையில்
வெட்கப்படும் பூமியியையும்
ரசிக்கும் வானத்தையும
கவலை மனதை அறுத்தாலும்
தடைகள் வழியை மறித்தாலும்
துயர்கள் துரத்தித் தொடர்ந்தாலும்
வறுமை வறுத்து எடுத்தாலும்
பிணியும் விடாது வதைத்தாலும்
மதியும் குழம்பித் தவித்தாலும்
படிப்பில் கவனம் சிதைந்தாலும்
தொழிலில் பிடிப்பே குறைந்தாலும்
எழுத்தில் லயித்தால் சுகமேதான் ...!!!
மனசே சாய்ந்நது போனது
உயிரும் உன்னோடு சேர்ந்தது
விழியும் உன்னை கானவே ஏங்குது.....
ஒர் ஜென்மம் போதும் உன்னோடு வாழ
அதை நினைக்கவே வேண்டுமே
ஏழு ஜென்மம்
என் காற்றும் உன் மூச்சோடு சேர்ந்து வாழ மண்டியிடுதே உன் முன்னே
எங்கே வைத்திருக்கிறாய் எனக்கான இடத்தை
உன் இதயம் நிரம்பி இருந்தாலும்
தொங்கிக்கொள்வேன் வெளிப்புறமாய்...
வானத்தையே கிழித்து எறிவேன் நிலம் நிறம்
உனக்கு பிடிக்காதென்றால்.
கண்ணீரையும் கடன் வாங்கினேன்
பெண்ணே
நீ என்னுடன் இல்லா நிமிடத்தில்.
வைரமுத்து உன்னை கண்டிருந்தால்
தமிழகம் உன் அழகின் புத்தகத்தை படித்திருக்கும்
ராஜபக்சேவை நீ கண்டிருந்தால்
அவருக்கு பொறுமையை
உயிரும் பிரியவில்லை
துயரம் கலையவில்லை
நீ இல்லா உலகம் எனக்கில்லை
தனிமையில் முழ்கவே
காயமில்லா வலியே
மருந்தாய் நீ எங்கே.....
நீயும் நானும் பேசியது
காற்றினில் ஒன்றாய் போகுதே
ஏனடா நாம் பிரிந்தோமே...
கண் இரண்டும் அழுகவே
புதிய நதி என் பெயரிலே.
போதும்டா நீ பாராமல்
என் உயிரை கொன்றது
மச்சமளவு உயிராவது மிச்சம் வையடா உன் கூட வாழ
என் மொழியே உன் பெயர்தானடா
உன் மொழியில் என் பெயர் எங்கடா
படைத்த கடவுள் கதறுதே
என் நிலைமை புரிந்து
தடுத்து விடு கடவளின் கதறலை.
உன்னை நினைத்து நினைத்து உருக
உனது உயிர் என்னுடன் இருக்க
நீ துரும்பாய் இளைக்க நான் பாவியாகிறேன்.
அவஸ்த்தையான காதலில்
இறைவனே !!!
எனக்கு துடிக்கா இதயம் கொடு
என்னுள் இருக்கும் அவள் உறங்க
வேறிடமில்லை...