அகலிகையின் தவம்
*************************
அழகில் ஒளிர்ந்த தங்க தாரகை
அகலிகையை மணந்தது கௌதமரின் ஆணவப்பிழை
மனம் அறியாது செய்த மணம்
இருமனம் இணைந்தால்தானே இனிக்கும் இல்லறம்

கடமைக்காய் வாழ்ந்தவர் காதலை அறிவாரா
கன்னியின் தவிப்பை கணநேரம் உணர்ந்தாரா
பத்தினியாய் வாழ்ந்தவள் சுயத்தை இழந்தாள்
பகலிரவு பணிவிடையில் உணர்ச்சிகளை மறைத்தாள்

தாபத்தால் தவித்த பின்னிரவு பொழுதின்றில்
மாயக்கோழி கூவியதால் மாறியது வரலாறு
காமப்பசி தீர்த்துக் கொண்டான் இந்திரன்
கடும் சினத்தோடு உள்நுழைந்தார் கௌதமன்

அகலிகையின் தவறுக்குத் தந்தார் சாபம்
கல்லென வாழ்ந்தவள் கொண்டாள் கோபம்
முக்காலம் உணர்ந்தவன் இக்காலம் உணரல

மேலும்

பெண்களுக்கு கொண்டாட ஏது தினம்.
************************************************
கருவிலே தொடங்கும் உரிமைக் குரல்/
காலமுழுதும் போராடும் பீனிக்ஸ் பறவை/
சுவரில் அறையப்பட்ட துருப்பிடித்த ஆணியாய்/
குடும்ப சிலுவையைச் சுமக்கும் சுமைதாங்கியாய்/
உருண்டு விழும் தாயமாய்ப் புரள்கிறாள்/
உரசிப் பார்க்கும் தங்கமாய் உருகுகிறாள்/
மகளாய் மனைவியாய் அன்னையாய் சகோதரியாய்/
மாறி மாறி போடப்படும் முகமூடி/
சுயத்தைத் தொலைத்து முகம்தேடும் தேவதை/
சுயநலம் சிறிதும் இல்லாத இல்லாள்/
முப்பத்துமூன்று சதவிகித ஒதுக்கீட்டைப் புறந்தள்ளி/
சமையலறை கோட்டைக்கு முடிசூடா ராணியாகி/
அடுத்தவர் பசிதீர்க்க அடுக்களையில்
பணியாற்ற

மேலும்

சித்திரை மகளே/
முத்தமிழ் நிலவே/
சில்லெனத் தென்றல்/
மெல்லெனத் தழுவ/
மல்லியின் வாசம்/
முல்லையோடு இணைய/
வெண்ணிறப் பட்டு/
பொன்னிடைத் தொட்டு/
கொஞ்சும் சலங்கொலி/
மிஞ்சிடும் சிரிப்பொலி/
முக்கனிகளைஏந்தி/
சக்கரைப் பொங்கலென/
மகிழ்ச்சிப் பொங்கிடவே/
மங்கலம் பெருகிடவே/
விகாரியே விரைந்தோடி வருக/
நாட்டினில் நல்லறமே பொலிக.

மேலும்

நல்லா பாரு நல்லா பாரு /
நாட்டில் நடக்கும் தேர்தல் பாரு/
குல்லா போடும் கூட்டம் பாரு/
கல்லா கட்டும் ஆட்டம் பாரு/
வோட்டு கேட்டு வர்றான் பாரு/
நோட்டைக் கொட்டும் காட்சிப் பாரு/
அனல் பறக்கும் பேச்சைக் கேளு/
தினம் கொட்டும் பொய்யைக் கேளு/
இலவசம் இலவசம் போடறாங்க வேசம்/
இனியும் வாங்கினா வாழ்க்கையே நாசம்/
கொதிக்குது கொதிக்குது பெண்மையிங்கே கதறுது/
பதைக்குது பதைக்குது பாவிகளை விரட்டிடு/
நல்லவரைத் தேர்ந்தெடு நரிகளை விரட்டிடு/
நாட்டைக் காப்பாற்ற வாக்குச் சாவடிக்கு விரைந்திடு.

மேலும்

சித்திரையே வருக
நித்திரையை களைக
வளமையே செழிக்க
வறுமையை ஒழிக்க
காவிரியே பாய்க
உழவர் மகிழ்க
ஆட்சியரே திருந்துக
அவலங்கள் மறைக
பசுமைக்கொடி பறக்க
பசித்துயரம் ஒழிக
இளைஞர் விழிக்க
பகைவர் அழிக
இன்முகம் விரிக
புத்தாண்டே பிறக்க
புதுவளங்கள் பெருக
அன்போடு அழைக்க
விளம்பியே நுழைக

மேலும்

நாம் ஏன் எழுதுகிறோம் ?

மேலும்

தமிழுக்கு அமுதென்று பேர் ----ஏன்

பொய்க்கு கவிதை என்று பேர் ----ஏன்

புரை தீர்ந்த பொய்யும் வாய்மை இடத்து ----ஏன்

காதல் வாழ்வா சாவா அல்லது வெறும் கவிதையா ?

மேலும்

நாம் செய்யக் கூடாத செயல் எது?

மேலும்

இந்த உலகில் நீங்கள் யாரை அழகு என நினைக்கிறீர்கள்?

மேலும்

காதல் வந்த பிறகு
பார்க்காமல் இரு !
பேசாமல் இரு !
எனும் கட்டளையை கூட
இதயம் ஏற்றுக்கொண்டு விடுகிறது
"நினைக்காமல் இரு " எனும்
கட்டளையை நிச்சயமாய்
ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்து விடுகிறது !

மேலும்

தமிழ் சொற்களும் என் மீது காதல் வயப்பட்டது போலும்,

இரவில் என்னை தூங்க விடுவதில்லை,

பகலில் எந்த வேலை செய்யவும் விடுவதில்லை,

எந்நேரமும் கண்முன் ரீங்காரமிட்டு கொடுக்கிறது தொல்லை,

இது எங்கே போய் முடியுமோ தெறியவில்லை

இருப்பினும் அதனை தவிர்க்கும் துணிவு ஒருபோதும் இருந்ததில்லை,

நானும் அவற்றின் மீது காதல் கொண்டேன் போலும்

-என்றும் அன்புடன் ஷாகி

மேலும்

உன் அருகில் இருக்கத்தான் ஆசை!
யாரும் இல்லாத பொழுது...
உன் கையால் பூச்சூட ஆசை!
தெரிந்தவர் வராத பொழுது...
நீ கொடுத்த சேலையை உடுத்த ஆசை!
அம்மா அறியாத பொழுது ...
உன் கையோடு கைசேர்த்து நடக்க ஆசை!
பக்கத்தில் யாரும் இல்லாத பொழுது...
ஊரறிய இவையெல்லாம் நடக்க ஆசை!
உன்னவளாய் நான் மணம் சூடும் பொழுது...

மேலும்