அமாவாசை அருகில் வருதுடி
கொஞ்சம் எட்டிப்போ
வகுப்பறை கிண்டல்கள் .

பைத்தியகாரி வேடம்தறி
பக்காவாய் பொருந்தும் உனக்கு
பள்ளி
கலைநிகழ்வுகளில் ஆசிரியர்கள் .

கரிச்சட்டி சனியன்
எனக்கின்னு பொறந்திருக்கு
கண்ணில் படும் போதெல்லாம்
தந்தையின் அரிச்சனை .

காசு பணம் இருந்தாலே
கட்டிக்கொடுக்க முடியாது
கறுப்பா வேற நீ இருக்க
கல்யாணம் வெறும் கனவு தான்
பெத்தவளின் கண்ணீர்.

தொட்டுடாத என் புள்ளைய
ஒட்டிக்கிரும் உன் கறுப்பு
பட்டணத்துல வாழப்போன
பக்கத்து வீட்டு அக்கா .

நெருசல் அற்ற பேருந்தில்
இடையை கிள்ளும் இளசை
முறைத்து சற்று பார்த்திட்டால்
ஐயே...இவ பெரிய கிளியோபட்ரா ..
உ

மேலும்

Tamil Selva
May 29 at 12:18am

wife : eannanga unga amma panradhu suthama
eanaku pidikala onnu avanga inga irukanum illa
naan irukanum...
hus : eanna pannuchi andha kizhavi
wife: eanna pannala nu kelunga naan pakathu
veetla poi peasana kooda kurai solranga
hus : mudhal idhukoru mudivu katren da
chellam. idhukaga nee tension aagada indha
malligai poo vachikithu ready ah iru cinemaku
pogalam...

marunaal morning...
hus: amma...... amma
amma: mmm sollu pa
hus: kilambu ma
wife :eanga da
hus: pakathula home irukuma anga un age
aalunga romba peru irukanga avanga

மேலும்

வயது நாற்பது தான்,
நியாயமாய் சந்தோசம்
கூதுகளிக்கும் பருவம் தான்.

ஆனால் எனக்கோ,
விரக்த்தி பிடித்து ஆட்டுகிறது.

எதைக் கேட்டாலும் எரிச்சல்,
எதைப் பார்த்தாலும் படபடப்பு,
என்ன செய்கிறோம், தெரியவில்லை,
எங்கே செல்கிறோம், விளங்கவில்லை.

குழம்பிக், குழம்பி
மனம் குன்றி,
மாண்டு போக முடிவாய்
இருந்தேன்.

நேற்று இரவு,
எதிர் வீட்டு தாத்தா,
குறி சொல்லுவது போல்,
"கவனமாய் இருந்தா
குழப்பம் குழம்பி ஓடிடும்"
என்றார்.

"கவனம்" என்றால் என்ன?
யோசிக்க இஸ்டமின்றி,
வலைதளத்தில் வலை வீசினேன்.
புரிந்து கொண்டேன்.

படுத்தேன்,
அயர்ந்து தூங்கி
அதிகாலை விழித்தேன்.

கவனமாய் படுக்கையை சுரு

மேலும்

புள்ளி வைத்து க‌ம்பிக்கோல‌ம்
போடுவ‌தை போல‌


பாட‌ம் ப‌டித்த‌ப‌டி நெருக்க‌மாக‌
ம‌ல்லிப்பூ க‌ட்டுவ‌தைப்போல‌


நெயில்பாலிஷ் வைத்து
ஊதிவிடுவ‌தைப் போல‌


க‌ண்ணாடியில் பார்க்காம‌லே
கம்ம‌ல் மாற்றுவ‌தைப் போல‌


நெற்றிப் பொட்டை க‌ண்ணாடியில்
ஒட்டுவ‌தைபோல‌
விர‌லில் அதிக‌மான‌
மையை முடியில்
த‌ட‌வுவ‌து போல‌

எவ்வ‌ள‌வு இய‌ல்பாக‌ சொன்னாய்
உன‌க்கு திரும‌ண‌ம்
நிச்ச‌யிக்க‌ப்ப‌ட்டு விட்ட‌‌தை.

மேலும்

(அன்னையை பிரிந்து வேலைக்காக ஊர் விட்டு ஊர் வந்த ஒருவனின் மனதின் வலிகள் )

அம்மா...
எழுத வார்த்தைகள் இல்லாமல்
தொடங்குகிறேன்...!!

பருவம் வரை பக்குவமாய்
வளர்த்து விட்டாயே

ஊர் சண்டை இழுத்து வந்தாலும்
உத்தமன் என் பிள்ளை என்று
விட்டு கொடுக்காமல் பேசுவாயே
அம்மா..!!

நீ சொன்ன வேலைகளை விளையாட்டாய்
தட்டி சென்ற நாட்கள்..!!

செல்லம், தங்கம், "மள்ளிகை கடைக்கு "
போய்வாட என நீ சொல்ல
இந்த வயதில் கடைக்கு போவதா?..
என நான் சொன்னேன்..!!

இன்றோ..
இங்கே கண்ணுக்கு தெரியாத
யாரோ ஒருவருக்காக ஓயாமல்
வேலை செய்கிறேன் அம்மா..!!

நெற்றி வியர்வை சிந்த பரிமாறும்
உந்தன் கை பக்குவ உண

மேலும்