நிரலன் - சுயவிவரம்
(Profile)
பரிசு பெற்றவர்
| இயற்பெயர் | : நிரலன் |
| இடம் | : கற்பனை உலகம் |
| பிறந்த தேதி | : 01-Nov-1991 |
| பாலினம் | : ஆண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 11-Mar-2014 |
| பார்த்தவர்கள் | : 1716 |
| புள்ளி | : 112 |
தேடுகிறேன் என்னை நான்,
தொலைந்த இடம் தெரியாமலே....!
அடையாளங்கள் நினைவில் உண்டு,
ஆனால் போதுமானதா என தெரியவில்லை...!
என்ன என்ன அடையாளங்கள் தெரியும்?
எண்ணி எண்ணி பார்க்கிறேன்....!
கற்பனை மட்டும் தான் இவன் உலகம்,
உலகம் மொத்தமும் கற்பனை...!
பொய்கள் பேச தெரியாதவன்,
உண்மைகளை மறைக்க தெரிந்தவன்,
கைப்பேசி இவனது ஆறாம் விரல்,
கணிபொறி இவனுக்கு ஆக்ஸிசன்,
எப்பொழும் கிறுக்குவான்,
சில நேரம் கவிதை, சில நேரம் நிரல்கள்,
கவிதை என்று சொல்லிக்கொள்வான்,
பிறரிடம் கவிதையை சொல்லிக்கொல்வான்...!
வகுப்பறையில் அவளை மட்டும் தான் பார்த்திருப்பான்,
கவிதைகள் மட்டும் தான் கிறுக்குவான்.
'அறிவாளி' நண்பர்கள் வைத்த பெயர்,
'கோமாளி' உலகம் உணர்த்திய பெயர்!
புத்தகம் கொஞ்சம் படித்தவன் தான்,
வாழ்க்கை புத்தகம் தொலைத்தவன் தான்.
அடையாளங்கள் போதும் தான் - தேடிவிடலாம்,
தொலைந்தவன், தொலைந்தவனாகவே இருக்கட்டுமே...!
http://mathiazhagan.com/
http://niralan-kirukalgal.blogspot.in/
http://niralan-kuviyangal.blogspot.in/
http://niralan-sirukathaigal.blogspot.com/
http://naan-enapadupavan-yaar.quora.com/
தமிழுக்கு என ஒரு stackexchange இணையத்தை தொடங்குமாறு stackexchange இணையத்திற்கு எடுத்துரைத்துள்ளேன். 50 பேர்களுக்கும் மேல் பின்தொடர்ந்தும், 40க்கும் மேற்பட்ட கேள்விக்கள் மற்றும் விவாதங்கள் நடைபெற்றால் மட்டுமே தமிழுக்கு என ஒரு stackexchange இணையத்தை தொடங்குவார்கள். இந்த இணையத்தின் மூலம், நாம் அணைத்து தமிழ் ஆர்வலர்களையும் ஒன்று திரட்ட முடியும். நாம், நமது நண்பர்கள் தமிழுக்காக செய்துவரும் அனைத்தையும் உலகின் பார்வைக்கு கொண்டுவரமுடியும். கீழ் உள்ள இணைப்பில் சென்று உங்களது ஆதரவை அளிக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
கண்சிமிட்டி, கண் இமைக்கும் நொடியில்
கரைந்தே சென்றாளோ கன்னி அவள்.
மூழ்கி நீந்தி மூச்சு திணறி தேடுகிறேன்,
என் மனம் எனும் கடலில்.
அலைப்பாயும் என் மனகடலில்.
ஏதேதோ சிந்தனைகளில்
மறந்து போகிற
வரிகளை எல்லாம்
தேடி தேடியே மூழ்கிப்போகிறேன்.
நீந்தி பழக்கமில்லாத கடலதில்
மூச்சு காற்றுகள் வட்டமாய் செல்ல,
விளையாடுவேனோ அதனோடு
நானும் சிறுப்பிள்ளையாய்.
கரையில் நின்றபடியே,
சிப்பிக்கு ஆசைப்படும் சிறுவனும் நானே.
தூண்டிலில் சிக்கி தவிக்கிற
சிறு உயிரும் நானே.
பசியுடனே வட்டமாய் பறந்திடும்,
பருந்தும் நானே.
பார்வைக்கு எட்டா தூரம்
அந்த கன்னியும் நீந்திட,
பார்வைகள் இழந்து
தடுமாறி நானும்
மீண்
முடிவற்ற கனவுகளில் தொலைந்துபோகவே
தொலையும் இடம் தேடுகிறேன்.
விடைகள் தேடியே
வினாக்கள் தொலைந்தது.
உன்னை மட்டுமே நிரப்பிய இதயமதில்
போதை நிரப்ப நிரப்ப, வெற்றிடமே.
யாரும் செல்லா பாதையதில்
யாரை தேடுகிறேன்? இன்னொரு என்னையோ?
மடிக்கணினி திறந்து,
மட மடவென கவிதை தீட்டி பழக்கமில்லை
ஏதோ ஒரு தருணத்தில்,
தூரத்தில்,
நான் இதுவரை பார்த்திராத
எனை கவரும் பெண்ணின் புன்னகை
உன் சாயலை காட்டும் பொழுது,
திணறுகிறது என் வார்த்தை கவிதையாய்...
தற்போது பெண்களுக்கு பெண்ணுரிமை உள்ளதா?
ஆண்களும் பெண்களும் சமமாக மதிக்கப்படுகின்றனரா?
இல்லையேல் தாழ்த்தப்படுவது யார்?
ஒரே இரவில் பணத்தை செல்லாது என்று அறிவித்த அரசுக்கு
ஏன்?
ஒரே நாளில் மதுஒழிப்பு சாத்தியம் இல்லாமல் போனது?.
சாதி ஒழியாமல் சமத்துவம் மலருமா?
காட்சிப் பிழைகள் - 16 - காதலாரா
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
சுழன்று சுற்றும் வெளியில்
பார் செதுக்கும் விழியால்
எனை யாரென ...பார் ...
அது காதல் யுக வேர் ...
குறுகிக் கிடக்கும் உன்னிடை
திருகிச் சிவந்த என்விரலில்
பெருகி அவிழும் வரிகளை
பருகி மடிந்தது நம்மிதழ்...
பிரிவின் பின் ..திரையில்
விரியும் முத்த முடிவில்
உன் மொத்த உருவத்தால்
ஓங்கி அறைகிறாய்
என்னிரு கன்னம் வீங்க ...
தேகத்தின் ரோமத்தில்
மோகத்தின் வேகத்தை
வானத்தின் கோபமாக்கி
பாலைவன தாகத்தில் சுடுகிறாய்...
உனக்கான கவிதைகளை..
படிக்காமல் புதைப்பதை விட ..
என்னுடல் புதைக்கையில்
ஏதேனும் எழுதி வி
ஒருவிதமான இனம் புரியாத வேதனை என்னை ஆட்கொண்டிருந்தது. இப்படி எல்லாம் இதற்கு முன்பு இல்லை. இது எல்லாம் கடந்த ஒரு மாதமாக தான். கண்ணாடி முன்பு நின்று மார்ப்பிலுருந்த தையல் வடுவை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். மணி 3.30 இருக்கும். ஏதோ ஒரு உள்ளுணர்வு என் அம்மாவை எனது அறைக்கு வரவைத்திருக்க வேண்டும்.
"என்ன கண்ணு? துங்கலையா?"
"இல்லமா. மனசு சரியில்ல."
"என்னப்பா? என்னாச்சி?"
"கார்த்தி-யோட அப்பா, அம்மா-வ பாக்கனும் போல இருக்குமா."
"சரிப்பா, காலில போய் பாரு. இப்ப தூங்கு. தண்ணி கொண்டுவரவா?"
"நான் எடுத்துகிறன்மா. நீங்க போய் தூங்குங்க."
"சரிப்பா. நீயும் தூங்கு. கார்த்திய பத்தியே யோசிச்சுட்டு இரு
வீட்டின் தெரு வாசலிலேயே நின்றிருந்த அஞ்சலையையும் அவள் அருகில் நின்றிருந்த சுகந்தியையும் அலட்சியமாகப் பார்த்த பொன்னம்பலம், “என்ன அஞ்சலை?“ என்று கேட்டார்.
“இந்த மாச கடன் பணத்த கொண்டாந்திருக்கிறேங்க...“ தயங்கித் தயங்கிச் சொன்னாள் அஞ்சலை.
“நா கொஞ்சம் வேலையா இருக்கேன். உள்ளே அம்மாகிட்ட குடுத்துடு.“
“சரிங்க ஐயா“ என்று சொன்னவள் வீட்டைச் சுற்றிக்கொண்டு கொல்லை புறத்திற்குச் சென்றாள். “அத்தை... ஏன் நேரா வீட்டுக்குள்ள போகாம இப்படி சுத்திக்கினு போறீங்க?“ என்று கேட்ட சுகந்தியைத் திரும்பிப் பார்த்து முறைத்துவிட்டு, “இந்த மாதிரி கேள்வியெல்லாம் கேட்பேன்னு தான் என் கூட வரவேண்டாம்ன்னு சொன்னேன்.
இரவு நேரம் 8 மணியை தாண்டியிருந்தது. புகையிரதத்தில பயணித்த களைப்புடன் வெள்ளவத்தையில் உள்ள தமது மகளின் தங்குமிடத்துக்கு விரைந்து கொண்டிருந்தனர் பானுவின் பெற்றோர்கள்.
அங்கு மகள் இல்லாததால் மகளின் தொலைபேசிக்கு தொடர்புகொண்டனர்.
"அம்மா... இன்னமும் பார்ட்டி முடியலை. திறப்பு பக்கத்து பிளாட் ஆன்டி ட கொடுத்திருக்கிறன். வாங்கிக் கொள்ளுங்க..." தொடர்பை துண்டித்தாள் பானு.
"என்னவாம் உண்ட மகள்...." - கணவர் கணேசலிங்கம்.
"இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில வந்திடுவாளாம். எங்களை உள்ள போயி இருக்கட்டாம்..." - மனைவி தேவி
"இது அவள் சொன்னாளா.... இல்லை நீயா சொல்லுறியா... இப்பவே நேரம் 8 தாண்டிட்டு. பிள்ளை வீட்டில இல்லை..
நண்பர்கள் (61)
பேரரசன்
தமிழ்நாடு
அனிதா
Ramanathapuram
ஆரோ
விழுப்புரம்,(சென்னை)
ஜெகன் ரா தி
மதுரை
