பா.வாணி - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : பா.வாணி |
இடம் | : தஞ்சை |
பிறந்த தேதி | : 12-May-1994 |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 28-Aug-2013 |
பார்த்தவர்கள் | : 190 |
புள்ளி | : 5 |
அண்ணன்களே அக்காக்களே...
அன்றொரு நாள்
அதே நிலவில்
நாங்கள் ஹவனா
வீதிகளில்
அடிப் பந்தாட்டம்
ஆடிக் கொண்டிருந்தோம்.
அப்போது
அவர்கள் வந்து
எங்கள் அப்பாவை
அடித்தே கொன்றனர்.!
அதுவரை இருந்தது வாழ்க்கை...
எங்களில் பலருக்கு.
பின்னாட்களில் நாங்கள்...
சாவ் பள்ளதாக்கில்
கால் பந்தாட்டம்
ஆடிக் கொண்டிருந்தோம்.
அவர்கள் வந்து
எங்கள் சின்ன அக்காளை
ஆயுதம் தேடுதலில்
அம்மணப் படுத்தினர்!
அதுவரை இருந்தது வாழ்க்கை...
எங்களில் பலருக்கு.
அப்புறம் ஒரு நாள்,
திரிபோலி கடற்கரையில்,..
ஓடிப்பிடித்து
ஆடிக் கொண்டிருந்தோம்.
தீடிரென இரைச்சல்கள்..
தாக்கிய குண்ட
சாதிமதம் சிரமேற்றி
சாதிக்க மாட்டேன் - துவேட
சத்தமிட்டு உரமேற்றும்
சாத்தானாக மாட்டேன் !
அறியாமை தலைசூடி
ஆட்டம்போட மாட்டேன் - சிறு
அகங்காரம் மனம்சூடி
அலைபாய மாட்டேன் !
உறவுக்காக உணர்வழித்து
உளறிநிற்க மாட்டேன் - வெறும்
உணவுக்காக பாட்டெழுதி
உயிர்சுமக்க மாட்டேன் !
வாய்முழுக்க பொய்நிறைத்து
வாழ்த்துரைக்க மாட்டேன் -தினம்
வாடும்பயிர் சோகம்பாடி
வாகைச்சூட மாட்டேன் !
காசுபரிசு மோகம்கொண்டு
காலில்விழ மாட்டேன்-வெறும்
காதல்மட்டும் பாடிவிட்டு
காடுபோக மாட்டேன் !
தீமைக்கொண்டு சாற்றினாலும்
தீர்ந்துப்போக மாட்டேன் - சினத்
தீயெடுத்து கொளுத்தினாலும்
தீய்ந்துப்போக மாட்டே
கல்லூரிக்கு சென்றேன்
கலகலப்பாய் பேசினேன்
வாயாடி என்றனர்....!
பேசாமல் இருந்தேன்
ஊமை என்றனர்....!
அமைதியாய் இருந்தேன்
தலைக்கனம் பிடித்தவள் என்றனர்...!
தனித்து இருந்தேன்
ஆணவக்காரி என்றனர்....!
வீட்டிற்கு திரும்பினேன்,
விரைவாய் நடந்தேன்
யாரோ காத்திருப்பதால்
விரைவாய் செல்கிறாள் என்றனர்....!
மெதுவாய் நடந்தேன்
யாரின் வரவையோ காத்து
மெதுவாய் நடக்கிறாள் என்றனர்...!
திரும்பி பார்த்தேன்
யாரையோ தேடுகிறாள் என்றனர்...!
செல்போனில் மெதுவாய் பேசினேன்
காதலனிடம் பேசுகிறாள் என்றனர்...!
உறவு முறை அண்ணனோடு
சிரித்து பேசினேன்
கூத்தடிக்கிறாள் என்றனர்....!
கொஞ்சம் அல
அன்னதானம் சிறந்ததானம்;
உலகிலேயே மிகச்சிறந்த தானம் அன்னதானம் அப்டீன்னு முன்னால(நான் சின்னபுள்ளையா இருக்கும்போது) நிறையபேர் சொல்லுவாங்க ஆனால் அதெல்லாம் நான் பெருசா எடுத்துக்கமாட்டேன், அப்போது அறியாத வயசு என்பதாலோ என்னவோ அதுல எனக்கு ஈடுபாடும் இல்லை..
இப்போதுகூட நான் அலுவலகத்தில் பணிபுரியும் போது மதியம் சாப்பிட்டு முடிஞ்சதும் மீதி சாப்பாட வெளில கொட்டிடுவேன் என்னோட உயர் அதிகாரி முதல் பியூன் வரைக்கும் இதை பார்க்கும் போதெல்லாம் சொல்லுவாங்க இப்டி எல்லாம் வேஸ்ட் பண்ணாதீங்க பணத்த கீழப்போட்டாலும் ப (...)
பேரழிவு ! சுடுகாடாய் ஆகியது எங்கள் ஊர் !
நேற்று காலை (Oct 29 – 2014) 7.15 மணியளவில் இடம்பெற்ற கொடூர மண் சரிவொன்றின் காரணமாக “கொஸ்லாந்தை” என்ற என் பிறந்தவூரின் குடியிருப்பு தொகுதியொன்று முற்றாக மண்ணுள் புதைந்து போய்விட்டது. இதுவரைக்கும் ஆறுபேரின் சடலங்களே மீட்கப் பட்டுள்ளன.
முன்னூறுக்கும் மேற்பட்ட மனிதவுயிர்கள், கால்நடை விலங்குகள், வீட்டு வளர்ப்பு பிராணிகள், வீடுகள் (ஏழு லயன் குடியிருப்புகள்) முற்றாக இருக்கும் இடம் தெரியாது மண்ணுக்குள் புதையுண்டு போன பேரழிவு நடந்தேறியுள்ளது.
அடிப்படை வசதிகள் சீராக இல்லாத இந்த தோட்டப் பிரதேசத்தில் மீட்பு பணிகளுக்காக இராணுவத்தினர் குவிக்கப் பட்டாலும் மிக மோசமான விதத்தில் நிலைமை இருகின்றது.
இருபது அடிகளுக்கும் கீழ் குடியிருப்பு புதையுண்டுப் போயிருக்கின்றதாய் அறிய முடிகிறது. எந்த உயிரையும் காப்பாற்ற முடியாது என்ற அவலத்தை நினைக்கையில் பதறித் துடிக்கின்றேன்.
தற்சமயமும் மண்சரிவு நடந்துக் கொண்டிருப்பதாக தான் அறிய முடிகிறது. தொடர்ந்து மழை பெய்வதால் நிலைமை இன்னும் மோசமாகும்.
மேலதிக செய்திகளுக்கு இலங்கையின் ஊடக செய்திகளைப் பாருங்கள்.
இணையில்லா காவிரியில் ஆடிப் பெருக்கு
இன்றுகண்டேன் பொதிகையிலே ஆடிப் பெருக்கு
கணக்கில்லா கால்வாய்கள் கொண்டு சிரிக்கும்
காவிரியை முக்கொம்பு மூன்றாய் பிரிக்கும்
உணவூட்டும் காவிரியின் பாசப் பயணம்
ஊர்தோறும் நடத்துகிறாள் பாசனப் பயணம்
வணங்குகிற இறையாக நதியை மதிப்போம்
வா! ஆடிப் பெருகின்று நதியைத் துதிப்போம்
மணல் அள்ளும் வாகனத்தில் மண்ணீரை சொட்டும்
மனதிலிதை நினைந்தவுடன் கண்ணீரே முட்டும்
மணற்கொள்ளை போகாமல் நாளும் தடுப்போம்
மகா நதிகள் காயாமல் நாமே தடுப்போம்
உணவுதரும் பயிர்களுக்கு உணவாகும் தண்ணீர்
ஓடிநடை பயின்றுவர நதியாகும் கண்டீர்
உணர்வுடையோர் எல்லோரும் நதியை மதிப்போம்
ஓ! ஆடிப் பெருக்கின்
பயிர்செய்கைக்கொவ்வாத
கட்டாந்தரை பிளந்து
உள்ளே விழுந்து
உயிர் பூண்டு
வேரூன்றி கிளர்ந்தெழக் கூடிய
அற்புத வித்து நீ
உனக்குள்
உறங்கிக் கிடக்கும்
உன் விருட்சத்தை
உணராமல் மாற்றான்
மரத்திலிருந்து உதிர்ந்த
சருகுகளுக்காக
உன்னை தேய்த்துக்
கொள்ளும்போது நீ
யாருக்காகவோ
பாதரட்சையாகிறாய்.
உன்னைச் சிறகாக்கி
உன்னிலும் ஊனப்படவர்களை
உல்லாச பறவையாய்
பறக்க வைக்கும்
வித்தை படி.
துணிச்சல் விளக்குகளின்
துணை கொண்டு
அந்தகாரம் கிழித்து
சூரியனாய் பூத்துவிடு.
பீதிகளை அணிந்துகொண்ட
உன் தைரியங்களை
சலவைக்குப் போடு
மரணத்தின்
வாசல்களை மூடும்
கதவுகள் செய்வதற்கு
வளநாடெல்லாம் நச்சு வெடியால் சுடலைக்காடாய்ப் புதைந்து
வண்டாடும் மலரொன்று இல்லாமல் வீணாய்ப் போய்விடினும்
விரிந்த நுதலினிலிட்டத் திருநீற்றீன் மணம் சுகம் தரும்
வயலினிலே வளப்பமோடிருந்த நெற்கதிரெல்லாம் செங்குருதியின் தேக்கத்தால்
வாடியே எங்கள் வயிறெல்லாம் பசியெட்டும்போது நாவினில்
வண்டமிழ் அள்ளி தெளிக்கும் அமுதம்
சுவை கூட்டும்
வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து எங்கும் கொடுங்குளிர் காலம்
வரும் போழ்தினில் உடுக்க உடையில்லாமல் போனால்
விலைபோகாத தன்மான ஆடை மானம் காக்கும்
வரைகளில் இருந்து ஒழுகிடத் துளிநீரும் இல்லாமல்
வியர்வை யாக்கை எங்கும் சிந்தும் தருணத்தில்
விரோதியின் உதிரத்திலுள்ள ஈரப்பதம் தாகம்